Choroby przenoszone drogą płciową

  • Zapalenie cewki moczowej
  • Opryszczka narządów płciowych -Opryszczka narządów płciowych jest obecnie najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Wywoływana jest głównie przez typ 2 wirusa opryszczki.
  • Kłykciny kończyste - Kłykciny kończyste, czyli brodawki płciowe jest to choroba weneryczna występująca zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Jest ona wywołana przez wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).

Inne jednostki chorobowe

Jaglica (trachoma)

Chlamydia trachomatis może być przyczyną również znacznie cięższej infekcji ocznej, która niejednokrotnie prowadzi nawet do ślepoty. Od kilkudziesięciu lat w Europie i Ameryce Północnej właściwie nie występująca wcale, nadal obecna jest w endemicznych rejonach Afryki, Ameryki Południowej i Azji. Ciężkie, przewlekłe zapalenie spojówek zwane jaglicą (trachoma), kiedyś określane nazwą egipskiego zapalenia oczu, występuje szczególnie w środowiskach, gdzie nie są zachowywane podstawowe standardy higieny, w społecznościach biednych, o niskim standardzie życia. W środowiskach o wysokim standardzie życia pojawia się dużo rzadziej, zwykle jako choroba przewieziona podczas podróży z rejonów endemicznych. Bez względu na fakt wyeliminowania tej choroby z niektórych kontynentów, jest ona wciąż najczęstszą przyczyną występowania ślepoty na świecie.

Nazwa choroby pochodzi od określenia grudek - ”jagieł”, które są charakterystyczne dla tego schorzenia. Pojawiają się one na spojówce tarczkowej na początku choroby, lokalizują się głównie na spojówce powieki górnej. Liczba grudek w bardziej zaawansowanych stadiach choroby zwiększa się, stają się one miękkie, żółtawe, galaretowate, wobec czego wyglądają jak ziarna gotowanej kaszy jaglanej. Grudki pod wpływem ucisku pękają i wydobywa się z nich treść składająca się z rozpadłej tkanki limfocytarnej. Charakterystycznym i dokuczliwym dla chorego objawem jest również znaczny obrzęk i zaczerwienienie spojówek.

Klasyfikacja choroby wg McCallana wyróżnia cztery stadia jaglicy. W pierwszym, początkowym okresie podostremu, mało intensywnemu zapaleniu spojówek nie towarzyszą żadne dolegliwości subiektywne, które pacjent zauważałby i zgłaszał lekarzowi. Nie jest to więc etap uciążliwy dla chorego.

Drugi okres to tzw. okres jaglicy rozwiniętej. Objawy subiektywne nie różnią się tu niczym od tych występujących w powszechnie spotykanym zapaleniu spojówek. Natomiast obraz kliniczny oka w badaniu fizykalnym jest bardzo charakterystyczny-występują rozwinięte grudki o wyglądzie opisanym powyżej, pokrywające powierzchnie spojówek, pojawia się także łuszczka jaglicza. Ta ostatnia to bardzo charakterystyczna biaława "błonka", która pokrywa rogówkę od górnej jej części i zawiera wrastające w nią w znacznej ilości naczynia krwionośne.

W trzecim okresie jaglicy dochodzi do bliznowacenia - grudki pękają i dochodzi do tworzenia się typowych blizn na spojówce powiek. Tarczka ulega deformacji - najpierw pogrubieniu, a następnie zanikowi, co doprowadza ostatecznie do jej wygięcia w stronę gałki ocznej. Dochodzi do tzw. jagliczego opadnięcia powieki górnej, co nadaje to twarzy specyficzny senny wygląd.

IV okres to okres następstw, w którym w wyniku powstania blizn na brzegach powiek mieszki włosowe przesuwają się i rzęsy zaczynają rosnąć do środka gałki ocznej - podrażniają rogówkę i powodują powstawanie owrzodzeń na jej powierzchni. Są one uciążliwe i niełatwe do wyleczenia, goją się bardzo trudno i długo. Na końcu procesu chorobowego tworzy się bielmo, które jest przyczyną ślepoty. Łzy natomiast nie są prawidłowo wytwarzane i nie mają również prawidłowego składu, co prowadzi do wysychania gałki ocznej i jej zeskórzenia.

Klasyfikacja jaglicy wg WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) różni się nieco od klasyfikacji wg McCallana. Wyróżnia bowiem 5 stadiów choroby - zapalenie grudkowe spojówek, uogólniony proces zapalny spojówki, blizny tarczki, nieprawidłowy wzrost rzęs oraz zmętnienie rogówki.

Leczenie jaglicy oparte jest na antybiotykoterapii - zarówno miejscowej, jak i ogólnoustrojowej. Podawane są antybiotyki z grupy tetracyklin lub erytromycyna. Doustnie stosowane są przez 3 tygodnie, w maści zaś dospojówkowo przez okres do 3 miesięcy.

Należy pamiętać, że jaglicą można zarazić się od chorych osób z najbliższego otoczenia, dlatego wymagane jest bezwzględne przestrzeganie zasad higieny. Osoby mające bezpośredni kontakt z chorym powinny również poddać się badaniu okulistycznemu pod kątem tego schorzenia.

Na jaglicę można chorować wielokrotnie, gdyż przebycie tej choroby nie zapewnia trwałej odporności.

doksycyklina